Bagنوشت

اینجا وبلاگی است که آقای میلادِ بگی(bagi)درآن مطالبی راجع به خودش-دیگران-وجهان اطراف مینویسد."bagیک وبلاگ نیست ،bag یک روشه زندگیه مضحک است!"جمله ی قبلی را چرند گفتم برای پر کردن فضا.
پس بخوان به نام میلاد بگی پدیدآورنده و خدای این وبلاگ...

Bagنوشت...

حدود یک ماه از شروع دوره ی سربازی گذشته، 10 روزش با بیماری سر شده، 20 روزش با بطالت، بطالت یکی از تخصص های منه، اما دیدنِ این نظم و جدیت و عدم طنز در اقامه ی بطالت از طرف فرماندهان برام خنده داره. من به سربازی نیاز داشتم، به دلایلی. نیاز واقعی رو به سربازی اما سیستم داره، از جنبه های مختلف سیستم نظامی ما به سربازی وابستگی بیمارگونه ای داره.برخلاف بحث هایی که میشه مبنی بر اینکه خدمت وظیفه به شکل فعلی غیراقتصادیه نسبت به سربازی حرفه ای، مشاهدات من و کمی دو دو تا چار تا بهم نشون میده که کاملا شرایط فعلی نفع مالی میرسونه به نیروهای مسلح یا به قول خودشون نظام(این نظام یعنی نیروهای نظامی و نه نظام حکومتی). جنبه ی بعدی بخش ایدئولوژیک سربازی اجباریست. بعدن این جنبه رو جداگانه شرح میدم. نمیدونم اصلن پرداختن به موضوع فرسوده ی سربازی اجباری فایده داره یا نه، اونم از نگاه ذهن هذیان گوی من. آیا کار بی فایده از بی کاری بهتره؟ یا بلعکس؟ نمیدونم. Bagنوشت...ادامه مطلب

شروع شد ، و من هم سرباز شد در ابتدای چل چلی، در مرزهای 32 سالگی. نوشتن حسرت ابدیه من خواهد ماند یا التیامه دردهایم، یا حتی شکوفایی ام بعد از دهه 20 زندگی؟ نوشتن در اینجا چه مفهومی برای من دارد؟ باید فکر کنم. بایده لعنتی، تمام عمرم درگیرم با این کلمه ی منحوس. حیف.

Bagنوشت...

این محیط مجازی هم برای من کافی نیست، گرچه زندگی واقعی نیز کافی نیست، گرچه بشر کفایت سرش نمی شود. اینک من در آستانه ی سی سالگی به فضایی بازمی گردم که  روزی در ابتدای بیست سالگی بنا نهادمش، که خوانده شوم، که مورد قضاوت قرار گیرم ، که کفایت کنم. بلی من باز می گردم به این محفل.

Bagنوشت...

اصلا موضوع سن و گذر عمر و اسیرِ زمان بودن نیست که نیست. موضوع از نگاهِ نویسنده اصالتِ حرکت است با تمام پیامدهای آن.

Bagنوشت...

Bagنوشت...

باز این چه شورش است که در خلق عالم است... دیگه خیلی دیر شده، برای آدم شدن، برای آدم بودن، برای تغییر، بشریت به شکل حماسه آفرینی خودش رو به پرتگاه عدم نزدیک میکنه. هرچقدر هم که فیلمِ ساینس فیکشن! از هالیوود بر چشمانِ آدمیزاد فرود بیاد ماهیتِ تقدیرِ فنای ما دست نخورده میمونه.تمااااامِ اخبارِ پیشرفت های علمی، گمانه زنی های آینده شناسان،و پیش بینی های تکنولوژی گریزان،رنگ و لعابی بیش نیست برای حماسه ی Bagنوشت...ادامه مطلب

Bagنوشت...

نوشتن اولین کلمات، لبریز از احساس بودن،تهی از معنا بودن، احساساتی بودن، این منم، حداقل منم،دویدن، ندویدن، خبر خاندن، مقاله خاندن، تحلیل خاندن، بیخبری، تف میکنم به تمام ناملایمات، ناملاینات تفی نمیشوند، معشوقه ی عشقی هستم که نمیتوانم قلبم را وقفش کنم،بزرگترین تضاد؛مشکلات جسمی، مشکلات روانی، کدام زودتر مرا میبلعند؟جایزه ی کدامشان خاهم بود،زیر سقفِ بال بُر.بوی خیارِ گَس، آآآآآآآی صادق هدایت،مولای من، Bagنوشت...ادامه مطلب

طوفان درون، تمصیمی که گرفته ای را اجرا کن، استثنا قاعل شو، بدون انعطاف شکست حتمیست، صفر و صد کُشنده است، از آنروز به بعد، همه ی تلاشت به پایبندی به قولت باشد، همه ی تلاشت، استثنا اما قاعل شو، خودت در لحظه ی استثنا خواهی فهمید،درک خواهی کرد، کش بیا اما پاره نشو، و از چند چیز نِگُذر، از قدمهای کوچکه روزانه ات، از خطوتت، استثنا قاعل شو، اما نِگُذر، دنیا آدمهای بیچارچوب را پس میزند،دنیای آدمها، تو پاد Bagنوشت...ادامه مطلب